قدم منه به خرابات جز به شرط ادب

صدای فریاد و فحش‌هایش را که می‌شنیدم، لرزیدم و بدم آمد. با خودم عهد کردم من، مثل او، نشوم.

دروغ و دورویی‌هایش را که دیدم، بدم آمد و با خودم عهد کردم من، مثل او، نشوم.

بی‌توجهی و همدلی نکردن‌هایش را دیدم، دلم شکست و بدم آمد. با خودم عهد کردم من، مثل او، نشوم.

همین بدی‌ها بود که بخشی از خوبی‌هایم را به وجود آورد. در هر کس که می‌دیدم، با خودم عهد می‌کردم من، مثل او نشوم(1). و مودب به رفتارهای خوب باشم.

از امروز، به خود، می‌نگرم. چه چیزهایی در من است که همچو منی اگر ببیند، با خودش عهد می‌بندد، مثل من نشود. عالمی دارد که عهد ببندی، مثل خودت هم نشوی(2).

کارکردهای مودب بودن را در

اینجا بخوانیم

پاورقی: 

1. امیرالمومنین علی علیه السلام :إذا رأیتَ فی غیرِکَ خُلْقا ذمِیما فتَجَنّبْ مِن نفسِکَ أمثالَهُ . [

غرر الحکم : 4098.]  امام على علیه السلام :هرگاه خوى ناپسندى را در کسى دیدى، امثال آن را از خودت دور کن.

2. امیرالمومنین علی علیه السلام :أفضلُ الأدبِ ما بدَأتَ بهِ نفسَکَ .[

غرر الحکم : 3115.]  امام على علیه السلام :بهترین ادب آن است که از خود آغاز کنى.